ทรงฉันอาหารวันหนึ่งหนเดียว

ภิกษุ ทั้งหลาย ! เราย่อมฉันโภชนะแต่ในที่นั่งแห่งเดียว (คือฉันหนเดียว ลุกขึ้นแล้วไม่ฉันอีกในวันนั้น).     ภิกษุ ทั้งหลาย ! เมื่อเราฉันโภชนะแต่ในที่นั่งแห่งเดียวอยู่ ย่อมรู้สึกว่าเป็นผู้มีอาพาธน้อย มีทุกข์น้อย มีความเบากายกระปรี้กระเปร่า มีกำลังและมีความผาสุกด้วย. ภิกษุ ทั้งหลาย ! มาเถิด แม้พวกเธอทั้งหลาย ก็จงฉันโภชนะแต่ในที่นั่งแห่งเดียว.     ภิกษุ ทั้งหลาย ! พวกเธอทั้งหลาย เมื่อฉันอยู่ซึ่งโภชนะแต่ในที่นั่งแห่งเดียวจักรู้สึกความที่เป็นผู้มีอาพาธน้อย มีทุกข์น้อย มีความเบากาย กะปรี้กะเปร่า มีกำลังและมีความผาสุกด้วยแล.

    บาลี ภัททาลิสูตร ม.ม. ๑๓/๑๖๓/๑๖๐.