คนทิ้งธรรม

    ภิกษุ ท. ! ในทิศใด พวกภิกษุ เกิดแก่งแย่ง ทะเลาะวิวาททิ่มแทงกันและกันด้วยหอกปากอยู่; ภิกษุ ท. ! ทิศนั้น แม้แต่เพียงนึกถึงก็ไม่เป็นที่ผาสุกแก่เราเสียแล้ว ไม่ต้องกล่าวถึงการไปในที่นั้น. ในกรณีนี้ เราเชื่อแน่แก่ใจว่า เป็นเพราะภิกษุเหล่านั้น ได้ละทิ้งธรรมสามอย่างเสียแล้วพากันมาถือ กระทำให้มากในธรรมสามอย่าง. ธรรมสามอย่างอะไรบ้างเล่าที่เธอละทิ้งเสีย? สามอย่าง คือ :-
    (๑) ความตรึกในการหลีกออกจากความพัวพันในกาม,

    (๒) ความตรึกในการทำความไม่มุ่งร้าย,

    (๓) ความตรึกในการไม่ทำคนอื่นให้ลำบาก.
    ธรรมสามอย่างเหล่านี้ แล ที่พวกภิกษุเหล่านั้น ละทิ้งเสียแล้ว.

    ก็ธรรมอีกสามอย่างอะไรบ้างเล่าที่พวกภิกษุเหล่านั้นพากันถือ กระทำเพิ่มพูนให้มาก ? สามอย่าง คือ :-

    (๑) ความตรึกในทางกาม,
    (๒) ความตรึกในทางมุ่งร้าย,

    (๓) ความตรึกที่ก่อให้เกิดความลำบากแก่ผู้อื่น.

    ธรรมสามอย่างเหล่านี้ แล ที่พวกภิกษุเหล่านั้นพากันถือ กระทำเพิ่มพูนให้มาก.

    ภิกษุ ท. ! ในทิศใด พวกภิกษุ เกิดแก่งแย่ง ทะเลาะวิวาท ทิ่มแทงกันและกันด้วยหอกปากอยู่ ; ภิกษุ ท. ! ทิศนั้น แม้แต่เพียงนึกถึงก็ไม่เป็นที่ผาสุกแก่เราเสียแล้ว ไม่ต้องกล่าวถึงการไปในที่นั้น. ในกรณีนี้ เราเชื่อแน่แก่ใจว่า เป็นเพราะพวกภิกษุเหล่านั้น ละทิ้งธรรมสามอย่างเหล่าโน้นเสียแล้ว และพากันมาถือ กระทำให้มากในธรรมสามอย่างเหล่านี้แทน.

    -บาลี พระพุทธภาษิต ติก. อํ. ๒๐/๓๕๕/๕๖๔.