ความดับของอายตนะ คือ ความดับของทุกข์

    ภิกษุทั้งหลาย ! ความดับ ความเข้าไปสงบรำงับ และความตั้งอยู่ไม่ได้แห่งตา แห่งหู แห่งจมูก แห่งลิ้น แห่งกาย แห่งใจ ใดๆ อันนั้นแหละเป็นความดับแห่งทุกข์

    อันนั้นแหละเป็นความเข้าไปสงบรำงับแห่งสิ่งซึ่งมีปกติเสียบแทงทั้งหลาย อันนั้นแหละเป็นความตั้งอยู่ไม่ได้แห่งชราและมรณะแล.

    ภิกษุทั้งหลาย ! ความดับ ความเข้าไปสงบรำงับ และความตั้งอยู่ไม่ได้แห่งรูป แห่งเสียง แห่งกลิ่น แห่งรส แห่งโผฏฐัพพะ แห่งธรรมารมณ์ ใดๆ อันนั้นแหละ เป็นความดับแห่งทุกข์, 

    อันนั้นแหละเป็นความเข้าไปสงบรำงับแห่งสิ่งซึ่งมีปกติเสียบแทงทั้งหลาย อันนั้นแหละเป็นความตั้งอยู่ไม่ได้แห่งชราและมรณะแล.

    - บาลี ขนฺธ. สํ. ๑๗/๒๘๓/๔๘๐.